Siragugal-2022

அ ன்று அமாவாசை இருட்டு. நாட்டாமை இ ஊரில் லையாரியின் ஆதிக்கம் ப�ோல் நிலா இல்லா வானத்தில் நட்சத்திரங்கள ப�ோட்டி ப�ோட்டு மின்னிக் கொணடிருந்தன. தூரத்து நட்சத்திரங்கள கூட இது ன் சாக்கு என்று ல் முடிந்தவரை பளித்து கொணடிருந்தன. கிழக்கு திசையில் ஒரு வால் நட்சத்திரம் கூட எ கோ வேகமாக பாய்துக�ொணடிருந்தது.. இ ம் கணடு க�ொள து ப�ோலஆடி க் காற்று மட்டும் சுழன்று, சுழன்று அடித்துக் க�ொணடிருந்தது. சற்று குளிராகவும் இருந்தது. குளிருக்கு இ க சூடாகக் கேழ்வரகு களி, வெண்டைக்கா குழம்பு என்றுஇரவு உ முடித்து விட்டு ோட்டத்துக்குச் செல்ல ஆ ்தமானேன். விவசாயக் குடும்பம் என்பதா ல் சிறுபிள்ளைகள மு கொணடு அவரவர் சக்திக்குத் குந்தபடி எல்லா வேலைகளும் செய்துவழக்கம். நானும் எனது ம்பியும் ோட்ட வேலை, மாடுகளுக்குத் தீவனம் பார்ப்பது ப�ோன்ற வேலைக ச் செய்வோம். எனது அக்கா மற்றும் கள கி ற்றிலிருநது தண்ணீர் இறைத்து வருவது, க த்து மேட்டிலிருநது விறகு எடுத்து வருவது, மாட்டுச் சாணத்தை அளளிக் கொணடு க த்துமேட்டில் ப�ோடுவது, சமையல் வேலை என்று பல வேலைகளில் ஒ செய்வார்க. பகலில் மின்னிண ப்பு இல்லாதத ல் த ோட்டத்தில் இரவில் தண்ணீர்ப் பாயச்சுவது வழக்கமாக இருந்தது. அன்று அப்பா க க இருந்த ல், நான் மட்டும் இரவில் னியாக ோட்டத்துக்குச் செல்ல வேணடிய க ட் ட ா ய ம் . அ ப ோ து எ ட் ட ா ம் வ கு ப் பு படித்துக் கொணடிருந்தேன். ஆறாவது படிக்கும் போத இரவில் ோட்டத்துக்குப் ப�ோவேன், ஆனால் அப்பா கூட வருவார். “சின்னப்பயல னியாப் ப�ோகச் ச�ொல்லிட்டுத் தூங்குறான் பாரு எருமை” என்று அப்பாவைத் திட்டி கொணடிருந்தார். ஊரிலிருநது ஒரு கில�ோமீட்டர் தூரம் எங்கள ோட்டம். கையில்அரிக்கேன்வி க்கும், கட்டையுமாக அந்த ஓடைப் ப வழியாக நடக்க ஆரம்பி ன். என்ன ன் சில மணி நேரங்களுக்கு முன்பு அ வழியில் ப�ோயிருந்தாலும் இரவு களில் அந்த ஓடைப் ப யில் ப�ோக பயம். க ம், பாம்பு, வழியில் இருக்கும் ஊர்ச் சுடுகாடு. பெரும்பாலும் இறந்தவ ப் பு து ன் வழக்கம் என்றாலும் அவ்வப்போது எரிப்பதும் உணடு. அன்று ஏன�ோ சுடுகாட்டை நெருங்கு போது மல்லிகைப் பூ வாசம் மூக்கைத் து ்தது. அன்று மாலை எரிக்கப்பட்ட கெப்பம்மா கிழவிக்கு நிறைய மல்லிகைப் பூ வைத்திருப்பார்கள ப�ோலும். ப�ோட்டிருந்த ஹவாய செருப்பை லில் அழுத்தி நடந்த ப�ோது வந்த டக் டக் தாள த்தில் ‘அச்சம் என்பது மடமையடா’ என்று உரக்கப் பாடி கொணடு ஒரு வழியாக எங்கள ோ அடைந்தேன். எங்கள ோட்டம் ஐநது ஏக்கர் ப வு இருக்கும். வடக்கே எங்கள பங்காளி கருப்பன் ோட்டம். ற்கில் னிக்குப் ப�ோகும் முக்கியச் சாலை. கிழக்கே சீனிவாச மாமாவின் ோட்டம். அ ஒட்டி போல மு ்தம்மா ோட்டம். ப�ோன வருடம் மு ்தம்மாவின் மூ ்த மகன் விருமராஜ் ோட்டத்தில் நாணடுக்கிட்டு இறநது ப�ோனார். அதிலிருநது அந்தத் ோட்டத்துக்குப் ப�ோக பயம். நல்ல மனி ர் விருமராஜ்அண்ணன். ஏ ோ க ல் ோல்வி என்று ஊரில் பேசி கொண்டார்க. அவர் க லி ்த அந்த பெண்ணி யாராக இருக்கக் கூடும்? வகுப்பு ோழர்களிடம் கேட்டுப் பார்த்த ன். நமக்கு எதுக்குப்பா இந்த வம்பு என்று பாணடி என்னுடைய ஆவலுக்கு முற்றுப்புளளி ன். சுமார் பத்து மணிக்கு மின்னி ப்பு வநது தண்ணீர் பாய்ச் ஆரம்பி ன். கி ற்று நீர் பகலில் இருந்த ல் வாழை மரங்களுக்கு இ கப் பாய்து க�ொணடிருந்தது. ஆடிக் காற்றில் சற்று வறணடு ப�ோன நிலம் அந்த இ த் தண்ணீரை ஆவல�ோடு உறிஞசி க ொண்து . அரி க் கேன் வி க் கின் வெளிச்சத்தில் பார்த்து பாத்தி நிறைந்ததும் வாமடையை  ராமு ராமலிங்கம் நியூ ஜெர்சி தமிழ்ச் சங்கம் சிறகு ள் 2022 http://njtamilsangam.net 84