Malar

ஊட்ட த ்பட்டள். இத்தகய மனததிட்பம்க�ொண்பெண்டிரவாழ்ந் நாடு நம் ாரதநாடு. உ கப் துமறையாம் திருககுறளை எழுதிய திருவள்ளுவர தன் மனைவி வாசுகியிடம், தான்உணவுஅருநதும்ப து அருகில் ஒரு சிறிய ாததிரததில் தணணீரும், ஒரு ஊசியும் வைக்ச் ச�ொல்லுவதாகக கூறுவர. ஆனால்அதை ம ற க ் க ா ல் ஒ வ ொ ரு ந ாளும் செய ்படுததும் வாசுகியார கடைசிவரை இ த ை , ஏ ன் , எ த ற் கு எ ன க கேட்தில்ல யாம். சி ்பதி க ா ர க க ா ப்பிய ததின் உரைசா ்பததினி கண்கியை நாம் எ ்படி மறக்முடியாத�ோ, அதுப க�ோவ ன், கண்கி இருவருடன் மதுரைவரை வழித துணையாக வந் கவுநதியடிகளையும் மறக் இய ாது. இநதுப் பெண்டிர்ள் மறக்முடியாத லிதா சஹஸ்நாமததில் அ ளின் நாமங்ள் நூறு காண ்படுகின்றன. தங்ள் ்லப் பெண் குழந்தகளுககு அதிலிருநது தேர்ந்டுதது யர வ ்பது பெற்றோ ருககு ரும் மகிழ்ச்சியைக க�ொடுககிறது. புறநானூற்றுத தாய், தனது தந்தையப் ப ருககு அனுப்பி கணவனையும் பின் மகனையும் மகி வோடு விடைக�ொடுதது ருமிதத்தோடு நி ்பது நமது தாய்ததிருநாடடில் தானே. மூவேந்ர்களயும் ஓரிடத்த ஒற்றுமையாகக கணடுகளித் நல்வாய்ப்பு அவ்வை ந ளுக்க கிடடியது. அவர்ளிடம் நி யாமையை வலியுறுததி அறத்தோடு வாழுங்ள், நல்வினை ஆற்றுங்ள் என்று கூறினார. எ வாழ்வும் ஒரு நாள் மூழ்கிப் ப கும், அ ்படி மூழ்கும் கா யில் துணையாகவரும் புணை, நீங்ள்செய்யும் நல்வினைஎன்று நய ்படஉரைககிறார. “வாழச் செய்த நலவினையல்லது ஆழு ப் புணை பிறிதில்ல” இது மூவேந்ருககு மடடுமன்று, முக்காலததுககும் ருநதும் அறம் என்று வைரமுதது தன் வைர வரிகளால்தமிழாற்று ்படையில்வியநது ாராடடுகிறார. சுருங்கச்சொல்லிவிளங் வ ்பதில் திருககுறளுககு இணையான ப ருமை அவ்வையின் ஆததிச்சூடி, நல்வழி, க�ொன்றைவேந்ன், மூதுரை ஆகியவற்றிற்கும் உணடு. “கிட்டதாயின் வெட்டெ மற” “குற்ம் பார்ககின் சுற்ம் இல்ல” “அறஞ்சய விரும்பு” “ஆறுவது சினம்” எ ்பவை அவை. பீ டு ட ை ய ம ா த ம் எ ன் று ப ண ்படும் மார்ழி மிகவும் அழகானது. அதன்அதிகா மிகவும் மன�ோகரமானது. “இன்னுமாஉறக்ம்! எல்ல இளஙகிளியே”, “எழுநது வா வெளியே” என்று ஆண்டளின் ஆ ச ை க கு ர ல் அ ப் ப து ஆணையிடுகி ற து . ந ்ல த � ோ ர கணவனைஅடையவேணடி ்பது திரு வை ந�ோன்பு. வைணவததின் வளரச்சியில்திரு வைசெல்வாககுப் து. பிறப்பு முதல் ÿ ரங்கது மாயன�ோடு மயமான நாள்வரையி ானஆண்டளின் வாழ்வில், “தன் உட அழகும், உயிரென்ற ருளும் கண்னுககு மடடுமே காணிக்க” என்று கருதுகிறாள். வட த் சாயிககு ரியாழ்வார த�ொடுதது வைத் துய்ய மலர் மா களைத தனககுத்தான சூடிச்சூடிசுக ்படுகிறாள். ப ரியாழ்வார திகைககிறார துடிககிறார. எல்ல மீறிய செய ன்று உள்ளம் உடைகிறார. அன்றிரவு “அவள் சூடிக்கொடுத் மா களைச் சூடுவதே சுகம்” என்று ச�ொல்லி மறைகிறான் கண்ன். ன்னிரணடு ஆழ்வார்ளில் ஆண்டள் மடடுமே பெண். இவர்ளில்ஆண்டளின்பக்திமுகதி வேட்க மடடுமே முன்னுரிமை றுகிறது. இதனால் தான் வைணவஆச்சாரியார்ள் “ஆழ்வார்ளின் பக்தி நெறி மேடடு மடை ஒககும் ஆண்டளுடையத�ோ பள்ளத்து மடைஒககும்” என்றுதிளைததுதெளிநதுவியககிறார்ள். ாரதியின் கண்ணம்ம முதல் பெண் விடுத வரை, ண்ண உச்சிமீது வைதது க�ொண்டடும் ாஙகுசி னது. நிமிர்நநன்னடையும்நேர்கொண் ார்வயும் ற்றுப் ண்ள்விளங்வும், ட்ங்ள் ஆளவும், சட்ங்ள் நிகழ்த்வும் ாரினில் ண்ள் என்று கும்மியடிககிறான் முண்டசுக கவிஞன். இநதியாவின் முதல் பெண் மருததுவராகவும் பல்வே று சமூக ்பணிகளையும் ஆற்றியவருமான டாக்ட முததுலெட்சுமி ரெடடியின் சேவையைப் ாராடடி, கலைஞர் அரசு கருவுற்ற மகளிருககு நிதியுதவித திட்ம் துவஙகியது. கர்வீரர காமராஜர த�ொடஙகி சிப்பிணி மருததுவன், வள்ளல் எம்.ஜி.ஆர செம்மைப் டுததிய சததுணவுததிட்ம் ஏழை மற்றும் இ . க� ண்ட மன் திருவரங்ம், தமி டு சி ற ப் பு ம ல ர் ஆம் ஆண்டு நியூ ஜெர்சி தமிழ்ச் சங்கம் 30 ஆம் ஆண்டு விழா மலர் 107