Malar

“க�ோ தை! ாததும்மா - யன்கீழ விழுநதிடப்ப ான் . . . ” எ ் ற ா த ரு ம ர ா சு . “இல்லிங்ண்ண; அவன் சுவத்தப் பிடிததுககிடடு தான் என் குதிககிறான்” எ ்றள் க�ோதை. முருகன் - க�ோதையின்இரண்டவதுமகன், தன்பிஞசுக கால்களால்அம்மாவின்முதுகுவலிககும் கால்வலிககும் ஒத்டம் க�ொடுககிறான் ப லும்! “க�ோழி மிதிததுக குஞசு முடமாகுமா எ ்பது ழம�ொழி - இஙகு குஞசு மிதிதது க�ோழி முடமாகுமா எ ்பது புதும�ொழி” என்று நகைத்தா தருமராசு. க�ோதை கடகடவென்று சிரித்தள். “கிளம்புமுன், ார்தி அம்மாவைப் ார்துவிடடு வருகிறேன்” எ ்றா. “ஆமாங்ண்ண, ப ய்ப் ாததுடடு வாங். நானே ச� ்லணும் என்று இருந்தன்; மறநதுவிட்டன்” எ ்றள் க�ோதை. அடுத் தெருவில் ார்தி அம்மா அவர்ளின் வீடு. தருமராசு கால்லிங்பெல்ல அழுததினார. சற்று நேரம் கழிதது, ார்தி அம்மாள் காலைத் தாஙகித தாஙகி வநது கதவை மெதுவாகத திறந்தர்ள். “யாரு, தருமராசுவா? வாம்மா...” எ ்றர்ள். “வாம்மா ப ...” என்று அவர்ள் அழைககும்ப வாஞ்சயாக இருககும். “இப்ப உடம்பு எ ்படி இருககு? மன்னிக்வும்..நான்உடனேவரமுடியவில்ல ” என ஆரம்பித்தா. “அதனா என்னம்மா? நீ தான் ப ன் செய்தியே?” என்று ச�ொல்லிவிடடு, மளமள என்று தயக்ம் இ ல் ப சத த�ொடஙகினார்ள். மூன்று மாதங்ளுககு முன், ார்தி அம்மா அவர்ளுககுமார்பகப்புற்று ந�ோய் என்றுதெரியவந்து. நாட்ள் அவர்ள் இதை யாருககும் ல் இருநதுவிட்தால், அறுவைசிகிச்சை செய்ய வேணடிய கட்டயம். அந்ச் சமயம், தருமராசு உடனே சென்று ார்கமுடியவில்ல . இன்று சற்றுக குற்ற உணரவுடன் வநதுள்ளார. “நானும் எவ்வளவ�ோ கெஞசினேன், கடைசிவரை, ‘ஆ ஷன் வேண்டம்’ என்று! உடல் முழுதும் ரவிவிடும் என்று எடுததுவிட்டர்ள்; புண ஓரளவு சரி ஆகி விட்து. ஆனால், ஒரு சின்ன குழாய் ப வைததுள்ளார்ள்! ால் மாதிரி, தணணீர கலந்து வநது க�ொண்ட இருககுது. துணி ம் நனைநது விடுகிறது; முழுதாக நிற்கப் வாரங்ள் ஆகுமாம்” எ ்றர்ள். மார்பகப் புற்றுந�ோய் ஆ ஷன் ஆன பின்இ ்படி ஒரு நிலையைத் தருமராசு கேட்தில்ல ! தடைபட்ட த ய்மை நியூ ஜெர்சி தமிழ்ச் சங்கம் 30 ஆம் ஆண்டு விழா மலர் 88